Na de pittige wandeling in het Abel Tasman National Park moesten de voetjes toch echt even rusten. En aangezien we ook in de beste regio van heel Nieuw-Zeeland zitten – Marlborough, met haar heerlijke wijnen, prachtige wijngaarden en geweldige wijnhuizen – moest er natuurlijk ook nog een wijnhuis bezocht worden. Zaterdagochtend zijn we naar Blenheim vertrokken en hebben we een rondrit tussen de prachtige wijngaarden gemaakt. Het weer was opnieuw niet om over naar huis te schrijven, maar dat mocht de pret niet drukken. Artjan had eerder al een mooi wijnhuis gevonden waar we de plaatselijke wijnen konden proeven – Wither Hills. Een prachtig huis, op een heuvel, uitkijkend over de wijngaarden en niet heel onbelangrijk: heerlijke wijnen! We mochten drie wijnen naar keuze proeven (dat werden er uiteindelijk 5) en bij iedere wijn werd verteld hoe deze smaakte en hoe deze gemaakt is. Heel leuk en leerzaam om te horen. In Nieuw-Zeeland worden vooral witte wijnen gemaakt, vanwege het weer. Maar we hebben ook een heerlijke rosé geproefd. En voor degene die ons erg goed kennen; we hebben natuurlijk ook wel een paar flessen meegenomen… 🙂 We zaten echt op een heerlijke plek, dus hebben we daar ook gelijk geluncht, met bijbehorende wijnen natuurlijk 😉
Zondag was het alweer tijd om onze koffers te pakken voor de reis naar de volgende bestemming. Maar om nu alleen koffers in te pakken is ook een beetje saai natuurlijk. Dus een voor ons bekende ‘zondagse wandeling’ werd opgezocht. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in een wandeling van ruim tien kilometer..! Niet bepaald ‘rustig aan doen’ te noemen.
Maandag moesten we een flink stuk rijden naar Greymouth. We hadden niet zoveel gepland voor onderweg omdat er slecht weer opgegeven was. En ja dat weer, dat is wel een dingetje… Het zou hier de hele week regenen, maar tot op heden is vooral veel zonnebrandcrème smeren. Beetje lastig plannen zo.. Uiteindelijk zijn we gestopt in Westport voor ‘The Cape Foulwind walkway’. Volgens Artjan DE plek om hele kolonies zeehonden EN pinguïns te zien! Nu weten we inmiddels dat Artjan helaas niet altijd gelijk heeft. Maar de aanhouder wint! We hebben zeehonden (volgens het boekje waren het pelsrobben) gezien, al waren het zeker geen hele kolonies. En die pinguïns? Laten we het daar maar niet meer over hebben… De zeehonden lagen heerlijk in het zonnetje te luieren, waardoor ze bijna niet zichtbaar waren. We hebben ze gespot, check de foto’s :-). Het strand lag er op deze dag ook prachtig bij – verlaten, mooie lucht, rustige golven – dus tijd voor wat grappige foto’s 🙂
Vandaag was een prachtige dag (niet voorspeld natuurlijk..) voor een bezoek aan de Pancake Rocks and Blowholes. Een schitterende kustroute bracht ons bij de eeuwenoude Pancake Rocks. Want ja, deze zijn 35 (!) miljoen jaar geleden ontstaan in de oceaan en langzaam omhoog gestuwd tot waar ze nu zijn. Een sterk staaltje pannenkoeken bakken.. 😉 Het was erg schitterend om deze unieke rotsformaties te zien. De kracht van de golven hebben grote gaten gemaakt in de rotsen, waar met een even zo krachtige slag het water doorheen jaagt. Vlakbij de Pancake Rocks hebben we nog een korte wandeling gemaakt naar een prachtig strand en hebben we genoten van de oceaan en in de verte spelende zeehonden.
