We zijn alweer aan het einde van onze tijd op het Noordereiland. Morgen varen we over naar het Zuidereiland! Helaas zat ook deze week het weer niet helemaal mee. Gelukkig voor ons hebben ze in Wellington ook genoeg leuke dingen binnen te doen.
Afgelopen maandag hebben we een lange reis gehad naar Wellington. Onderweg reden we door het leuke dorpje Foxton. En wat zien we daar… Een molen! Nu is dat niet zo bijzonder, maar we waren toch erg nieuwsgierig en zijn even gestopt. In de molen was een klein winkeltje met allemaal Hollandse producten; kaas, stroopwafels, vlokken, speculaasjes en zelfs al taaitaai-poppen. We konden natuurlijk niet wegrijden zonder nog iets mee te nemen. Dus hebben we heerlijke stroopwafels en een pak vlokken meegenomen! Snel vervolgen we onze weg en komen aan het in het drukke Wellington. Omdat het een prachtige dag was, hebben we snel de auto geparkeerd en een rondje door Wellington gelopen.
De volgende dag was ook nog goed weer. We hadden leuke verhalen gelezen over de Wellington Zoo, een leuk uitje voor Vajèn. Hier hebben we van dichtbij een Kiwi kunnen bekijken. Wat een grappige beestjes zijn dat! Ze kunnen alleen wel een flinke keel opzetten :-). Na deze mooie dag in de zoo werd het weer slechter en zijn we de volgende dag noodgedwongen thuis gebleven. Een dagje werken, spelletjes doen en even relaxen. Donderdag was het weer nog slechter geworden. We hadden het gevoel dat het dak ieder moment van ons huisje gerukt zou kunnen worden. Maar om nu nog een hele dag binnen te blijven, dat is niets voor ons. Dus zijn we naar het National Museum of New Zealand gegaan. Dit is een museum over de geschiedenis/ontstaan van Nieuw-Zeeland; van Maori tot de Eerste Wereldoorlog en van geologie tot kunst. Drie voetbalvelden groot met uiteenlopende onderwerpen. We starten met een zeer indrukwekkende expositie over de slag om Gallipoli in Turkije. Door middel van levensechte poppen (ongeveer 3 á 4 meter hoog) werd deze strijd in beeld gebracht. Nieuw-Zeeland had in deze slag een groot aandeel; Samen met de Australiërs vochten ze tegen Turkije dat zich had aangesloten bij Duitsland.
Gezien de interessante geschiedenis hebben we ook nog een bezoek gehad aan de Great War Exhibition. Deze tentoonstelling ging over de totale deelname aan de Eerste Wereldoorlog. Heel anders opgezet, maar ook zeer indrukwekkend en interessant. Na deze tentoonstelling zijn we van het mooie weer gaan genieten ( jaja, uiteindelijk hebben we toch nog een zonnetje gezien!). Een terrasje bij de Harbour, een wandeling door de stad en nog even aan het strand voor ons huisje.
Vandaag was het een stralende dag en zijn we op zoek gegaan naar pinguïns en zeehonden. Volgens Artjan zijn beide met hele kolonies te vinden aan de kust van Wellington. Tenminste dat had hij in een boekje gelezen… Hebben we ze gevonden? Wat denk je zelf… Geen enkele pinguïn of zeehond is er gespot. Maar dat maakte de trip er niet minder om. We zijn gestart op Mount Victoria, met een prachtig uitzicht over de hele stad. Hier mochten we van ver af de herdenking meemaken van het einde van de Eerste Wereldoorlog, precies 100 jaar geleden. Op 11-11-1918 om 11.00 uur werden ook nu de kanonnen tot stilzwijgen gebracht. Het was indrukwekkend om met alle mensen op de berg 2 minuten stil te zijn om dit herdenken. Vervolgens daalden we af naar de kust en hebben we de mooiste plekjes gezien. Schitterende rotspartijen met kleine watertjes vol met ‘wandelende’ zeesterren, zeeslakjes en de kleinste visjes.
En nu moeten we afscheid nemen van ons leuke huisje aan het strand, met uitzicht op het vliegveld van Wellington. Voor Vajèn was het een dagelijks ritueel om naar de opstijgende en landende vliegtuigen te kijken. Morgenvroeg gaan we met de Interislander naar het Zuidereiland om onze avonturen te vervolgen.
