Keep calm and smile

Afgelopen donderdag stond de tocht naar onze volgende bestemming, Te Anau, op de planning. Op onverklaarbare wijze waren onze prachtige foto’s van de dessert verdwenen. We hebben van alles geprobeerd om ze terug te krijgen, maar niets heeft geholpen. Er zat dus niks anders op dan deze mooie wandeling nog een keer te lopen ;). Terwijl Vajèn en ik in de auto een appeltje aan het eten waren, is Artjan de wandeling opnieuw gaan “lopen”, om toch nog wat prachtige foto’s te maken. Gelukkig voor hem was het niet zo warm als eerder die zondag. Al merkte hij daar niets van toen hij weer in de auto zat. Het zweet stond op zijn rug omdat hij een stuk van de wandeling gerend had. Maar we kunnen nu wel zeggen: ‘Gelukkig hebben we de foto’s nog!’. Het was een goed begin van onze reis. Naast enkele prachtige uitzichten hebben we verder deze dag weinig gezien, vanwege enkele regenbuien.

Maar deze regenbuien werden de volgende dag weer helemaal goedgemaakt! We hadden de lange reis naar Milford Sound gepland! Het was echt een prachtige dag! Op advies van mijn ouders zijn we op de heenreis nergens gestopt, maar in één keer doorgereden naar Milford Sound om de boot op tijd te kunnen halen. Onderweg hebben we wel genoten van de prachtige uitzichten van bloemenweides met op de achtergrond besneeuwde bergtoppen. En ja, als je zo van alles om je heen aan het genieten bent, heb je niet altijd erg in de snelheid. Gelukkig zijn hier ook agenten die je vriendelijk op je snelheid wijzen, mocht deze overschreden worden. Dit was bij ons dan ook het geval. Een vriendelijke politieman vertelde ons dat we toch echt wel te hard hebben gereden en dat dit toch echt niet de bedoeling is. Helaas moest hij hiervan melding maken en een boete opsturen. Er wacht ons thuis dus nog een leuke verrassing uit Nieuw-Zeeland. Maar hee, zo zijn we toch weer een ervaring rijker èn hebben we de Nieuw-Zeelandse kas gespekt. Dit hele grapje heeft ons wel de nodige tijd gekost. Wat uiteindelijk maakte dat we bijna moesten rennen om op tijd de boot te halen. Maar, het is gelukt! We hadden nog 5 minuten speling 🙂

Deze enerverende reis waren we snel vergeten door de prachtige boottocht die we door Milford Sound hebben gemaakt. Het was prachtig weer, wat mooie foto’s oplevert (en nu maar hopen dat we die ook niet kwijt raken ;-)). Vajèn had al snel vrienden gemaakt met een aardige, Nederlandse meneer die vol trots zijn kleinkinderen en foto’s liet zien. We hebben ook erg gelachen om veel mensen die ontzettend nat zijn geworden door de waterval. De boot gaat namelijk met de voorkant volledig onder de waterval die we tegenkomen tijdens de tocht. Dit is meerdere keren verteld, net als dat er regenjassen aanwezig zijn die je kan aantrekken wanneer je toch op de voorkant wilt blijven staan. Ondanks al deze waarschuwingen en tips waren er genoeg mensen die het niet zagen aankomen en volledig doorweekt weer terug naar binnen kwamen. Al moet ik wel eerlijk zeggen: wij waren ook maar net op tijd binnen! De lange terugreis hebben we rustig aangereden, dit was wel tweeledig natuurlijk.. 1. We wilden niet opnieuw die aardige politieman tegenkomen. Voor hetzelfde geld was hij dan ineens niet meer zo aardig. 2. We waren een hoop mooie dingen voorbij gereden ’s morgens.

Gelukkig hebben we erg van deze mooie dag genoten, omdat de 2 dagen daarna zo slecht waren dat we deze in het huisje hebben doorgebracht. Oh, ik moet ook echt nog wel even wat over het huisje vertellen. Vajèn vindt dit namelijk helemaal geweldig! We zitten nu bij een boerderij op het erf met lieve honden, schapen en…. (tromgeroffel) hertjes! Vajèn heeft al een paar keer een heel lief lammetje warme melk mogen geven. En ook hebben we de hertjes al mogen voeren. Maar na deze 2 dagen waren we het toch wel echt zat om binnen te zitten. Bij de eerste zonnestralen zijn we dus snel in de auto gestapt om een mooie wandeling te maken. Dit keer hebben we een stukje van de Kepler Track gelopen. Ik zeg een stukje, omdat deze track in totaal 3-4 dagen in beslag neemt. Dat vonden we iets teveel van het goede op dit moment. Maar het was een erg mooie wandeling door het bos, met prachtige uitzichten op de rivier.

En ja, toen hebben we weer een dag in het huisje moeten zitten vanwege slecht weer. Dat hebben we nog maar weinig meegemaakt gelukkig! Vajèn vond het iets minder weg, omdat ze nu de tijd had om lekker te spelen. En toen was het alweer onze laatste dag in Te Anau, met gelukkig iets beter weer. We wilden dus echt niet nog een dag in het huisje blijven! Nieuw-Zeeland (en Australië) staat bekend om de Glowworm Caves. In Te Anau is ook zo’n cave te bezoeken. Glowworms zijn kleine larfjes van vliegen die licht geven in het donker. We zijn met een grote boot Lake Te Anau overgestoken naar de grotten. Na een korte wandeling door de grot kwamen we bij een kleiner bootje. Hiermee gingen we naar een stukje van de grot wat aardedonker was. Als je naar boven keek zag je allemaal kleine blauwe lichtjes. Prachtig om te zien, het leek net een heldere nacht onder de sterrenhemel. Omdat we geen foto’s mochten maken (dan doven de lichtjes) heb ik een foto van internet bijgevoegd om jullie een beeld te geven van de grot.

Morgenvroeg vertrekken we naar ons een na laatste huisje in Nieuw-Zeeland, via een erg mooie toeristische route opzoek naar pinguïns. Maar daarover de volgende keer meer!

About the author / Familie van Horssen

Website