Op de laatste dag in Okarito hebben we de omgeving en de lagoon in een kayak verkend. Het was een prachtige dag om het water op te gaan en de vele vogels en eenden te spotten. We kregen van te voren een boekje mee met alle vogels en eenden die daar leven. Erg leuk om samen met Vajèn op zoek te gaan. Het laatste stukje was best pittig; het waaide erg hard en wij moesten natuurlijk tegen de stroming in weer naar de kant peddelen. Dat heeft wel een beetje spierpijn opgeleverd 😉
Donderdag zijn we vertrokken richting Cromwell; we hadden een lange reis voor de boeg. ’s Morgens hebben we eerst nog een korte wandeling rondom Lake Matheson gemaakt. In dit meer zou je Fox Glacier moeten kunnen zien weerspiegelen, als je tenminste een mooie, rustige en heldere dag hebt… Je raadt het al, wij hadden geen mooie, rustige en heldere dag en zagen dus niet de bergen weerspiegelen in het water. Desalniettemin was het een mooie wandeling. We waren echt net op tijd weer bij de auto voordat het heel hard begon te regenen. Perfecte timing zeg maar. De rest van de dag hebben we veel mooie watervallen en prachtige meren gezien. Voor Vajèn was het allemaal erg druk geweest met haar verjaardag en de helikoptervlucht, dus we hebben een heerlijk daagje bij het huisje genoten van het zonnetje dat ondertussen weer was doorgekomen.
Zaterdag was het een heerlijke dag om een stad te bezoeken. We zijn naar The City of Adventure a.k.a. Queenstown gereden. Het is zeker een avonturenstad! Je kan er skydiven, bungeejumpen, paraglaiden, rodelen, mountainbiken en nog veel meer. Wij hebben iets gekozen dat we met z’n drieën konden doen; rodelen. We gingen omhoog met de gondel en een stoeltjeslift en omlaag via de rodelbaan. Vajèn vond het geweldig: harder papa, racen! De rodelbaan is niet te vergelijken met de banen die je in Oostenrijk vaak ziet. Wij moesten zelf sturen op een brede baan met asfalt, je kon elkaar erg goed inhalen. Daarna zijn we nog even de stad in gegaan voor een drankje aan het water.
In de welbekende boekjes hadden we gelezen dat wij vlakbij de Grand Canyon of New Zealand – Heart of the dessert zaten. Een mooie wandeling in de hitte door de groeve van de goldmining. Het leek inderdaad net een woestijn met de hoge kale rotspartijen, laaggroeiende plantjes en bijna geen bomen.
Wat een verrassing hadden we deze week! Mijn ouders kwamen 2 nachtjes langs tijdens hun rondreis door Nieuw-Zeeland. Van te voren hadden we hierover niets tegen Vajèn gezegd, dus je snapt wel dat zij even niet goed wist waar ze moest kijken toen opa en oma ineens voor haar neus stonden. Gelukkig duurde het niet lang voordat ze oma om haar nek vloog. Omdat opa en oma niet op haar verjaardag waren geweest, hadden ze nog wat cadeautjes meegenomen voor Vajèn. En voor ons ook nog wat lekkers uit de molen in Foxton. Wat was het gezellig om even in real live met elkaar te kunnen praten. De volgende dag moest Vajèn toch ook even het ‘huis’ van opa en oma bekijken. ’s Morgens hebben we even koffie gedronken in de camper, op de camping vlakbij ons huisje. En daarna hebben we het gezellige, historische stadje Arrowtown bezocht. Voor Vajèn (en voor ons natuurlijk ook!) zal dit zeker één van de hoogtepunten van de reis zijn.
En toen was het vandaag alweer de laatste dag in Cromwell. Het weer heeft ons helaas weer een beetje in de steek gelaten, maar op de verjaardag van Sinterklaas hebben we het gezellig gemaakt met Sinterklaasliedjes en heerlijke Hollandse kruidnoten en chocoladeletters! Sinterklaas was ons toch niet helemaal vergeten. ’s Middags werd het iets beter weer en zijn we in de auto gestapt, op weg naar één van de ‘most dangerous road of New Zealand’; Duffers Saddle. Dit is de hoogste weg die je met de auto kunt bereiken op 1.300 meter. Met uiteraard prachtige uitzichten over besneeuwde bergtoppen. Nu alles weer even inpakken voor onze volgende bestemming. Nog een paar weken optimaal genieten in het prachtige Nieuw-Zeeland voordat we weer naar Nederland vertrekken.
