It’s beginning to look a lot like Christmas…
Dat gaat niet helemaal op. Het is een hele andere Kerst dan we gewend zijn in Nederland. De kerstgekte en de gezelligheid rond deze dagen zijn hier bijna niet aanwezig. Maar gezelligheid moet je uiteindelijk zelf maken. En dat hebben we gedaan! ’s Morgens na een korte kerstdienst in de Presbyteriaanse kerk hebben we eena heerlijk taartje op (en nee, geen zelfgemaakte appeltaart dit keer), bij ons digitale haardvuur. Met op de achtergrond ouderwets gezellige kerstliedjes speelden we spelletjes memory en kwartet met Vajèn. Buiten kwam langzaam het zonnetje door. Dus hoogtijd voor een aperetief (bubbels) in de jacuzzi. Na een heerlijk uurtje bubbelen, hebben we de lekkere hapjes op tafel gezet en de BBQ aangestoken. Een aparte gewaarwoording om met Kerst in een korte broek achter de BBQ te staan.
Een tweede Kerstdag kennen ze hier niet echt. Maar om de traditie toch voort te zetten, zijn we gezellig met elkaar een dagje weggegaan (voor de verandering). In Christchurch staat het International Antartic Centre. Hiervandaan worden de missies naar Antartica uitgevoerd. Een mooie plek om kennis te maken met het koudste stukje (370 keer zo groot als Nederland) op aarde. Het is erg interessant om te lezen/zien hoe om te gaan met deze extreme kou voor mens en dier. Vooral de husky’s, die we konden knuffelen, waren heel leuk om te zien en brachten ons voor even terug naar huis, naar onze eigen ‘husky’. Daarna werd het echt tijd om al onze spullen te pakken en afscheid te nemen van Nieuw-Zeeland. En dat inpakken was nog best een uitdaging… We dachten niet heel veel souvenirs te hebben, maar blijkbaar wegen schelpen nogal wat.
En toen was het zover, definitief afscheid nemen van dit geweldige land. We hadden overal ruim de tijd voor en konden op ons gemak de auto wegbrengen en inchecken. En maar goed ook dat we genoeg tijd over hadden; we konden bijna inchecken toen onze chauffeur weer voor onze neus stond. Het bleek dat er op de achterbank nog wat spullen lagen die we nog helemaal niet gemist hadden. Gelukkig was deze meneer zo aardig om Artjan even heen en weer te rijden om onder andere Vajèn haar geliefde pop te halen. De reis ging voorspoedig en na 11 uur zitten, waren we blij dat we ons hoofd konden neerleggen in ons hotel. Blijkbaar wordt je moe van zitten en terug in de tijd vliegen.
Vanwege de jetlag hadden we besloten om bezig te blijven in Hong Kong. Dus de afgelopen dagen waren behoorlijk vol gepland! En vol kan je het hier wel noemen! Een grotere overgang kan je volgens ons niet hebben. Van een heerlijk rustige plek in de natuur naar een overvol straatje midden in Hong Kong waar zo’n 130.000 mensen per km2 wonen! Tijdens het plannen van onze reis hadden we al besloten dat we graag naar het grote beeld van Boedha wilden gaan. Dit hebben we gelijk de eerste dag gedaan omdat het toen nog mooi weer was. Het is erg bijzonder om zo’n groot beeld te zien en een stukje van deze religie mee te krijgen. Al is het meeste hiervan ons volledig onduidelijk. Naast het beeld stond ook een prachtige tempel. Door de walmen van wierook, langs heilige koeien baanden wij onze weg door de massa mensen en waren we geboeid door de versieringen en kleuren.
De tweede dag stond in het teken van de vele lokale markten. Je hebt hier per categorie een straat vol met winkeltjes en marktjes. Denk hierbij aan bloemen, sneakers, verlichting, gereedschap, maar ook dieren; veel zakjes met visjes, bakken vol met kleine schildpadjes, hondjes, konijnen, hamsters en zelfs zakjes met insecten. We hebben schuifelend deze wondere wereld van namaakspullen aanschouwt. Artjan vond het prachtig om zoveel mogelijk af te dingen en was erg op dreef. We hebben genoten van alle kraampjes en gelachen om wat er allemaal te koop is. Toch waren we ook blij dat we weer rustig met z’n drietjes op onze hotelkamer zaten, om even bij te komen van alle drukte.
Vandaag stond een bezoek aan een klooster op de planning. Met de metro kwamen we aan op de plek van bestemming. In Hong Kong is het erg normaal om bij bijna ieder metrostation een winkelcentrum te plaatsen. Dit keer werd onze verbazing overtroffen. Een mierennest vol met winkels en mensen die met hun rolkoffers staan te wachten in de rij voor de winkels om naar binnen te mogen. En of dit nog niet genoeg was, kon je ook nog naar Snoopy’s World en de wondere wereld van Alice. Zo had je een klein Disneyland waar je even door heen kon lopen. Blijkbaar een erg leuke afwisseling voor de lokale, volwassen mensen die in lange rijen stonden te wachten om een foto te kunnen maken: uiteraard met hun derde hand, de selfiestick. Na een zoektocht naar de uitgang van dit doolhof gingen we op weg naar het klooster met de tienduizend boedha’s. Een lange weg omhoog, langs goudkleurige beelden bracht ons bij de tempel. Ook hier werden we begroet door de walmen van de wierook en de aanwezige apen die af en toe een stukje van het offer meepikken.
Morgen is alweer de laatste dag van het jaar. Voor ons een jaar om niet meer te vergeten en nog lang te koesteren. We willen jullie alvast een hele mooie jaarwisseling toewensen!
